23 พฤษภาคม 2559 : สำนักงานบริหารหนี้สาธารณะรายงานสรุปผลการจัดอันดับความน่าเชื่อถือของประเทศไทย โดยบริษัทจัดอันดับความน่าเชื่อถือ Rating and Investment Information, Inc. (R&I) ว่า เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2559 R&I ยืนยันอันดับความน่าเชื่อถือของตราสารหนี้รัฐบาลสกุลเงินต่างประเทศ (Foreign Currency Issuer Rating) และสกุลเงินบาท (Domestic Currency Issuer Rating) ที่ระดับ BBB+ และ A- ตามลำดับ และคงอันดับความน่าเชื่อถือหนี้รัฐบาลระยะสั้นสกุลเงินต่างประเทศ ที่ระดับ a-2 รวมทั้งคงสถานะแนวโน้มความน่าเชื่อถือของประเทศไทยไว้ที่ระดับเป็นลบ (Negative Outlook) ดังตาราง

ผลการจัดอันดับความน่าเชื่อถือของตราสารหนี้สกุลเงินต่างประเทศและสกุลเงินบาทที่ระดับ “BBB+” และ “A-” ตามลำดับ สะท้อนจากสถานการณ์ทางการเมืองที่ดูเหมือนว่าจะมีเสถียรภาพภายใต้การบริหารงานของรัฐบาลทหาร โดยโครงสร้างทางเศรษฐกิจของไทย ยังคงมีความแข็งแกร่งในภาคอุตสาหกรรมการผลิตอุปกรณ์ไฟฟ้า อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ และรถยนต์

โดย R&I คาดการณ์ว่า เศรษฐกิจของไทยยังคงขยายตัวได้ในระดับปานกลาง ประกอบกับการดำเนินนโยบายการคลังอย่างรอบคอบและอนุรักษ์นิยม ส่งผลให้รัฐบาลสามารถใช้มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจโดยไม่มีผลกระทบต่อหนี้สาธารณะ โดย ณ สิ้นเดือนกันยายน 2558 สัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP ซึ่งนับรวมหนี้ของรัฐวิสาหกิจ อยู่ที่ร้อยละ 43 ซึ่งกรอบวินัยทางการคลังกำหนดเพดานหนี้สาธารณะไว้ไม่เกินร้อยละ 60

อย่างไรก็ดี กระทรวงการคลังประมาณการว่า สัดส่วนดังกล่าวในระยะปานกลางจะไม่เกินร้อยละ 50 นอกจากนี้ รัฐบาลยังได้ดำเนินนโยบายที่สำคัญ ได้แก่ การปฏิรูประบบภาษี เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแข่งขันของประเทศและลดความไม่เท่าเทียมด้านรายได้ ประกอบกับยังได้เริ่มโครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่ล่าช้า เนื่องจากความไม่สงบทางการเมือง

สำหรับแนวโน้มอันดับความน่าเชื่อถือที่ R&I ยังคงให้เป็น “ลบ” เนื่องจากปัจจัยทางการเมือง และปัจจัยทางเศรษฐกิจและการคลัง โดย R&I ยังคงติดตามสถานการณ์ทางการเมืองว่ายังคงมีเสถียรภาพ ต่อเนื่องไปจนถึงวาระที่ประเทศไทยกลับเข้าสู่การปกครองภายใต้รัฐบาลพลเรือน รวมทั้งผลการลงประชามติในร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ และการเลือกตั้งที่จะมีขึ้นอย่างเร็วที่สุดประมาณปลายปี 2560 นอกจากนี้ R&I ยังคงติดตามว่ารัฐบาลจะสามารถดำเนินการปฏิรูปการเมืองและมีการเปลี่ยนผ่านไปสู่การปกครองตามระบอบประชาธิปไตยอย่างสมบูรณ์ ที่จะนำไปสู่ความมีเสถียรภาพทางการเมืองในระยะปานกลางถึงระยะยาวได้หรือไม่

ส่วนปัจจัยทางเศรษฐกิจและการคลังนั้น แม้ว่าดุลบัญชีเดินสะพัดจะเกินดุล สัดส่วนหนี้ต่างประเทศอยู่ที่ประมาณร้อยละ 30 ของ GDP และมีทุนสำรองระหว่างประเทศประมาณ 3 เท่าของหนี้ต่างประเทศระยะสั้น แต่เนื่องจากอุปสงค์ต่างประเทศยังคงฟื้นตัวช้า เศรษฐกิจของไทยจึงต้องพึ่งพาอุปสงค์ภายในประเทศเป็นหลัก โดยเฉพาะการลงทุนภาครัฐ อย่างไรก็ดี R&I เห็นว่า การที่รัฐบาลดำเนินนโยบายการคลังแบบขาดดุลที่ร้อยละ 2.8 ของ GDP ในปีงบประมาณ พ.ศ. 2559 ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการขยายตัวของการลงทุนภาครัฐ แต่เนื่องจากแหล่งเงินทุนสำหรับใช้ในการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ของภาครัฐมาจากการกู้เงินของรัฐบาลและรัฐวิสาหกิจ ซึ่งอยู่นอกงบประมาณ

ดังนั้น ควรจะต้องมีการติดตามฐานะการคลังของภาครัฐอย่างใกล้ชิด นอกจากนี้ ประเทศไทยยังประสบปัญหาการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในอนาคต จึงไม่สามารถพึ่งพาแรงงานในประเทศได้ ประเทศไทยจึงควรหามาตรการเร่งด่วนในการเพิ่มศักยภาพการขยายตัวทางเศรษฐกิจ เช่น การปรับปรุงระบบโครงสร้างพื้นฐาน และการพัฒนาอุตสาหกรรมที่มีมูลค่าเพิ่มสูง เป็นต้น